تاکنون، با ابزارهای فراوانی آشنا شدهاید که به شما کمک میکند فرصتهای معاملاتی بالقوه و محدوده معاملاتی را آنالیز کنید. همهچیز خوب پیش میرود؟ عالی است! بهتر است ادامه دهیم.
در این درس، نحوه استفاده مؤثر از این شاخصهای نموداری را بررسی خواهیم کرد.
هدف ما این است که شما نقاط قوت و ضعف همه ابزارها را کاملاً درک کنید تا بتوانید بهترین و مؤثرترین ابزار را برای استفاده خود انتخاب کنید.
ابتدا باید با برخی از مفاهیم آشنا شوید. شاخصها دو نوع هستند: پیشرو و تأخیری
شاخص پیشرو، نشانه را قبل از وقوع روند جدید یا بازگشت نمایان میسازد.
شاخص تأخیری، نشانه را بعد از شروع روند نمایان میسازد و درواقع پیام آن، این است که «توجه کنید! روند شروعشده و اگر زودتر اقدام نکنید، از آن جامیمانید.»
حتماً فکر میکنید که با استفاده از شاخصهای پیشرو، پولدار خواهید شد زیرا میتوانید از همان ابتدای روند، سود ببرید.
بله، درست است.
میتوانید همیشه از کل روند سود ببرید اما درصورتیکه شاخص پیشرو همیشه نشانه صحیح را نمایان سازد. اما اینگونه نیست.
وقتی از شاخصهای پیشرو استفاده میکنید، روندهای کاذب بسیاری را تجربه خواهید کرد. شاخصهای پیشرو، نشانههای کاذب فراوانی دارند که ممکن است شما را گمراه کنند.
روش دیگر، استفاده از شاخصهای تأخیری است که چندان مستعد نشانههای کاذب نیستند.
شاخصهای تأخیری تنها زمانی نشانههای خود را نمایان میسازند که تغییر قیمت، بهوضوح در حال شکل دادن به یک روند باشد. اشکال شاخص تأخیری این است که کمی دیرتر وارد موقعیت خواهید شد.
معمولاً بیشترین سود را در اولین میلههای یک روند میتوان به دست آورد اما با استفاده از شاخص تأخیری، احتمالاً بیشتر سود را از دست خواهید داد.
مانند این است که در دهه 80 شلوار دمپاگشاد بپوشید و احساس کنید که خیلی شیک و طبق مد روز هستید…
بنابراین، بهتر است همه شاخصهای فنی را به دو دسته اصلی تقسیم کنید:
این دو درعینحال که میتوانند پشتیبان یکدیگر باشند، اما احتمالاً بیشتر در تضاد با یکدیگرند. منظورمان این نیست که هرکدام را بهتنهایی استفاده کنید اما باید مشکلات بالقوه هر دو را نیز بدانید.