اولین قدم برای انتخاب کارگزار مناسب، برسی گزینه‌های موجود است. شما به‌محض اینکه وارد رستوران شدید، غذای خود را سفارش نمی‌دهید، درست است؟ مگر اینکه مشتری همیشگی آن رستوران باشید. معمولاً ابتدا منوی آن را چک می‌کنید تا ببینید چه غذاهایی دارند.
در بازار ارز، دو نوع کارگزار عمده وجود دارد: پشت‌میزنشین‌ها (DD) و مجازی (NDD). به کارگزاران پشت‌میزنشین، «بازار گردان» نیز می‌گویند. کارگزاران مجازی به دو دسته تقسیم می‌شوند: پردازش مستقیم (STP) (Straight Through Processing) و شبکه ارتباطات الکترونیک + پردازش مستقیم (ECN+STP).
کارگزار پشت‌میزنشین بازار ارز چه نوع کارگزاری است؟
کارگزارانی که از طریق کارگزاری‌های پشت‌میزنشین کار می‌کنند، درآمدشان با اسپردها تأمین می‌شود و برای مشتریان خود نقدینگی فراهم می‌کنند. به این نوع از کارگزاران، «بازارگردان» نیز می‌گویند. آن‌ها واقعاً برای مشتریان خود بازار ایجاد می‌کنند، بدان معنا که معمولاً در طرف دیگر معامله مشتری قرار می‌گیرند. وقتی فکر می‌کنید که شاید تضاد منافعی وجود داشته باشد، درواقع این‌گونه نیست. بازارگردانان هم مظنه فروش و هم مظنه خرید را فراهم می‌کنند، بدان معنا که هم خلأ سفارش فروش و هم خلأ سفارش خرید مشتری را پر می‌کنند؛ تصمیمات یک معامله‌گر دقیقا مانند یک صرافی تأثیری بر کار آن‌ها ندارد.
به دلیل اینکه بازارگردانان قیمت‌هایی را که دستورها طبق آن‌ها تنظیم شده کنترل می‌کنند، ریسکی در تعیین اسپردهای ثابت برای آن‌ها وجود ندارد (بعداً خواهید فهمید که چرا این نکته بسیار خوب است). مشتریان کارگزاران پشت‌میزنشین نرخ‌های واقعی بازار بین‌بانکی را نیز مشاهده نمی‌کنند. البته نگران این مسئله نباشید زیرا رقابت بین کارگزاران بسیار زیاد است و نرخ‌های پیشنهادی این کارگزاران بسیار نزدیک یا برابر با نرخ‌های بین‌بانکی است.
انجام معامله از طریق کارگزار پشت‌میزنشین، عموماً به شکل زیر است:
فرض کنید که دستور فروش EUR/USD برای 100,000 واحد را به کارگزار پشت‌میزنشین خود داده‌اید. کارگزار شما برای انجام این سفارش، ابتدا تلاش می‌کند که یک دستور فروش هماهنگ با آن از جانب مشتریان دیگر خود پیدا کند یا معاملات شما را به تأمین‌کننده نقدینگی خود، مثل یک نهاد بزرگ که به‌راحتی دارایی‌های مالی را خریدوفروش می‌کند، واگذار نماید.
آن‌ها با انجام این کار، ریسک خود را کاهش داده و بدون اینکه در سمت مخالف معامله شما قرار گیرند، درآمدی از اسپرد به دست آورده‌اند. بااین‌وجود، وقتی دستور هماهنگی وجود نداشته باشد، باید سمت مخالف معامله شما قرار گیرند. توجه داشته باشید که مدیریت ریسک کارگزاران مختلف با یکدیگر متفاوت است، بنابراین در این مورد با کارگزار خود صحبت کنید.
کارگزار مجازی چه نوع کارگزاری است؟
همان‌گونه که از نام آن مشخص است، کارگزاران مجازی، در سمت دیگر معامله مشتریان خود قرار نمی‌گیرند زیرا دو طرف معامله را به هم ارتباط می‌دهند.
کارگزاران مجازی مانند سازندگان پل هستند: آن‌ها سازه‌ای بر منطقه صعب‌العبور می‌سازند تا دو منطقه را به هم متصل کنند. این کارگزاران می‌توانند کارمزد بسیار کمی دریافت کنند یا با افزایش اندک اسپرد ارزش‌افزوده ایجاد کنند.
کارگزاران پشت‌میزنشین نمی‌توانند SPT یا ECN+STP باشند.
کارگزار STP چه نوع کارگزاری است؟
برخی کارگزاران ادعا می‌کنند که کارگزاران ENC هستند اما درواقع یک سیستم پردازش مستقیم دارند.
کارگزارانی که از سیستم STP استفاده می‌کنند، دستور مشتریان خود را مستقیماً به عرضه‌کنندگان نقدینگی خود که به بازار بین‌بانکی دسترسی دارند، منتقل می‌کنند. کارگزاران NDD STP معمولاً با عرضه‌کنندگان نقدینگی زیادی کار می‌کنند که هر یک از آن‌ها قیمت فروش و خرید خود (bid and ask price) را دارد.
فرض کنید که کارگزار NDD STP شما سه عرضه‌کننده نقدینگی مختلف دارد. آن‌ها در سیستم خود سه جفت مختلف از مظنه خریدوفروش (bid and ask) می‌بینند.
| فروش (bid) | خرید (ask) | |
| عرضه‌کننده نقدینگی «الف» | 1.2998 | 1.3001 |
| عرضه‌کننده نقدینگی «ب» | 1.2999 | 1.3001 |
| عرضه‌کننده نقدینگی «ج» | 1.3000 | 1.3002 |
سیستم آن‌ها، این مظنه‌های فروش و خرید (bid and ask) را از بهترین به بدترین دسته‌بندی می‌کند. در این مثال، بهترین قیمت فروش، 1.3000 (می‌خواهید با بالاترین قیمت بفروشید) و بهترین قیمت خرید، 1.3001 (می‌خواهید با کمتریم قیمت بخرید). بنابراین، قیمت فروش/خرید شما 1.3001/1.3000 خواهد بود.
آیا این همان مظنه‌ای است که روی پلتفرم خود مشاهده می‌کنید؟
البته که نه!
کارگزار شما که مرکز خیریه ندارد! او این دردسرها را به‌صورت رایگان به جان نخریده!
کارگزار شما برای جبران زحماتی که متحمل شده، یک سود اندک و معمولاً ثابتی در نظر می‌گیرد. اگر سیاست آن‌ها افزودن سود 1پیپی باشد، مظنه‌ای که در پلتفرم خود مشاهده خواهید کرد، 1.3002/1.2999 خواهد بود. شما یک اسپرد 3پیپی خواهید دید. اسپرد 1پیپی به اسپرد 3پیپی تبدیل خواهد شد.
بنابراین، وقتی تصمیم بگیرید 100,000 واحد EUR/USD به نرخ 1.3002 بخرید، دستور شما به کارگزارتان ارسال خواهد شد و از آن طریق به عرضه‌کننده نقدینگی «الف» یا «ب» می‌رسد.
اگر دستور شما تأیید شود، عرضه‌کننده نقدینگی «الف» یا «ب» در موقعیت فروش (short) 100,000 واحد EUR/USD به نرخ 1.3001 قرار می‌گیرد و شما در موقعیت خرید (long) 100,000 واحد EUR/USD به نرخ 1.3002 قرار می‌گیرید. کارگزار شما 1 پیپ سود خواهد کرد.
این مظنه فروش/خرید (bid/ask) یکی از دلایلی است که اکثر کارگزاران STP، اسپردهای متغیر دارند. اگر اسپردهای عرضه‌کنندگان نقدینگی آن‌ها گسترده‌تر شود، آن‌ها نیز چاره‌ای جز گسترده کردن اسپردهای خود ندارند. البته برخی از کارگزاران STP، اسپردهای ثابتی دارند اما اسپردهای اکثر آن‌ها متغیر است.
کارگزار ECN چه نوع کارگزاری است؟
از سوی دیگر، کارگزاران ECN، دستورهای مشتریان خود را در مقابل دستورهای مشارکت‌کنندگان دیگر در ECN قرار می‌دهند.
این مشارکت‌کنندگان ممکن است بانک‌ها، معامله‌گران خرد، صندوق‌های سرمایه‌گذاری تأمینی (hedge fund) و حتی کارگزاران دیگر باشند. در اصل، مشارکت‌کنندگان با پیشنهاد بهترین قیمت‌های فروش و خرید (bid and ask) خود، با یکدیگر معامله می‌کنند.
ECNها این امکان را در اختیار مشتریان خود قرار می‌دهند که «عمق بازار» را مشاهده کنند. عمق بازار نشان می‌دهد که دستورهای خریدوفروش مشارکت‌کنندگان دیگر بازار در کجا قرار دارد. ماهیت ECN به‌گونه‌ای است که تعیین سود ثابت برای آن بسیار دشوار است، بنابراین کارگزاران ECN معمولاً کارمزد اندکی برای خدمات خود دریافت می‌کنند.
تمامی حقوق برای استارت فارکس محفوظ است.
